Bilinene göre astroloji ilk kez M.Ö. 3.000’lerde Mezopotamya’da ortaya çıkıyor. İlk astrologlar Sümerli rahipler. Politeist bir inanç sistemine sahip Sümerlerde bazı tanrı ve tanrıçalar diğerlerinden daha fazla özellik taşıyordu. Ay tanrısı Nanna, Güneş tanrısı Utu ve Venüs’ün tanrıçası İna. Tanrıçaların insanlar gibi duyguları ve çeşitli gereksinimleri olan varlıklar olarak tanımlandığı söyleniyor. M.Ö 3.000 yılında Lagaş kentinin tanrısı Ningirsu bütün tanrı ve tanrıçaların şampiyonu seçilerek Orion takım yıldızıyla özdeşleştiriliyor. Bu dönemden sonra tüm tanrı ve tanrıçalar yıldızlarla özdeşleştirilmeye başlanıyor. Böylece yıldızları gözlemlemek Sümerler için bir tür ibadet desek yeridir.
Ziggurat isimli gözlem evi ve tapınak karışımı piramitlerin de yüzden inşa edildiği söyleniyor. Gözlemlerini sürdüren Sümerler tabletlere notlar alarak günümüze kadar ulaşmalarını sağladı. Araştırmacılara göre Sümerler ayın yörüngesinin sabit olduğunu ve bazı yıldızların yön değiştirdiklerini biliyordu.
Sümerlilerin gözlemlerine göre ayın büyümesi 14,5 gün sürüyor, küçülmesi de aynı sürede gerçekleşiyor. Gökyüzünü inceledikçe gök cisimlerinin bazı pozisyonları ile savaş, kıtlık, hasat vb. olayları eşleştiren Sümerler'in gökyüzüne bakarak gelecek tahminleri yapmaya başladığı ve bir burç sistemi geliştirdiği söyleniyor.
Güncel astrolojinin temelini oluşturanlarsa Kaldeliler. Güneşin de diğer gezegenler ve ay gibi bir eksende döndüğünü fark eden Kaldeliler -Sümer zodyağında 18 olan (Venüs'ün döngüsü aşağı yukarı 18 ay sürüyor)- burç sayısını 12’ye indirdi. 12 zodyak işaretini yani her burcu 30’ar derecelik açılarla böldü. Kaldeliler bu yeni zodyaktaki yıldızlara yeni isimler verdiler ve bugün kullanılan burç sistemi ortaya çıktı. Kalde astrolojisi bugünkü Yunan ve Roma astrolojisinin de kökeni kabul ediliyor.
Yorumlar
Yorum Gönder